Kilka lat temu, rozpoczęłam przedsięwzięcie, którego założeniem, jest przemierzenie szlaku bursztynowego na piechotę. Na podstawie publikacji naukowej i mapy z tejże pokonałam prawie 2000 kilometrów, docierając do Aquileia.
Informacje w języku polskim, języku niemieckim i języku włoskim znajdują się na stronie / Auskunft darüber finden Sie in der Polnischen, Deutschen und Italienischen Sprache auf der Seite / Tutte le informazioni sull’impresa in polacco, tedesco e italiano si trovano sul sito:
Szlak bursztynowy, to inaczej drogi stałych kontaktów handlowych, które wiodły z Akwilei nad Adriatykiem, na północ Europy, na bursztynodajne wybrzeże Bałtyku: Zatokę Gdańską lub Półwysep Sambijski. Zanim główny szlak handlu bursztynem wiódł z Aquileii przez Carnuntum, oraz Vindobonę (Wiedeń / Austria) i Brigetio (Komárom / Węgry), wcześniej wędrowano przez Lentię i Lauriacum, w pobliżu przepraw przez Dunaj.
Dawne szlaki handlu bursztynem, omijały przeszkody terenowe wiodąc wzdłuż dolin rzecznych, przełęczy górskich lub przejść między bagnami. Były przedłużeniem dróg bitych lub kutych w skałach na terytorium państwa rzymskiego. W miejscach wykopalisk, znajdowano sam bursztyn oraz ozdoby z niego wykonane, i przedmioty, które przypuszczalnie służyły wymianie na ten surowiec (rzymskie naczynia metalowe, ceramiczne i szklane, klamry do pasa, paciorki, monety).
Szlak bursztynowy, nie tylko obsługiwał zaopatrzenie Rzymian w złoto Północy, ale wzdłuż niego handlowano także innymi towarami, takimi jak: pierze, futra i skóry, ryby, miód i wosk.
Aquileia, czyli dawny ośrodek handlu i obróbki bursztynu, a także wytwórczości szklarskiej, była miastem skąd bursztynowi kupcy wyruszali po „złoto Północy”. Na trasie szlaku powstawały i rozwijały się osady. W celach handlowych i jako podarunki z terenu Cesarstwa Rzymskiego, napływały do nich różne towary, w tym delikatne ozdoby ze złota, srebra i brązu, jak i luksusowe naczynia ceramiczne i szklane. Dawny szlak bursztynowy łączył w ten sposób, społeczności oddalone od siebie o setki kilometrów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz